Fin de partida es la darrièra carrada de novèlas de Florian Vernet .
Vertat es que Vernet nos a acostumat a de pròsa de la bona , de la melhora. Aquestas novèlas fan pas mentir. Sièis novèlas que son un regalemus e que balhan d’aire als amators de literatura.
Tant es que dempuèi un brieu s’èra pas publicat de literatura. Vernet, el, mestreja son mestièr, es mèstre en escritura e se congosta dins la novèla, genri ont es pas novelari.
Amb Fin de partida, nos regalam, gaudissèm, òm se cara bravament tan plan que lo libre acabat lo cal tornar legir un segond còp, pel plaser ! Se las novèlas son pas totas de la meteissa veta, que van del negre al raconte amorós, l’unitat de la tièra es portada per la votz interiora dels tèxtes, una votz interiora qu’acompanha lo lector e balha aquela intensitat fòrta a la paraula puèi a la novèla. Aital los sièis tèxtes que son d’espectacles de la vida vidanta, venon sus scena, sus l’empont.
Benlèu qu’i cal véser una relacion amb lo titol de Samuel Beckett ? Cossí que ne siá, las novèlas son aquí coma d’escenaris – lo darrièr tèxt es descopat en « sequéncias » – prèstes a ésser meses en scena, jogats, filmats.
Puèi, coma de costuma, l’escritura de Vernet , la composicion de l’òbra, de las obretas, de las frasas memas, lo debanament bast it , las art iculacions e d’unes encaminaments secrets entre las novèlas – e bessai d’autres tèxtes de Vernet que s’es vertadièrament bastit un estil dempuèi longtemps- tot aquò, nos permet de tastar una literatura de las mai gostosas. Vernet, amb Fin de partida, marca d’una òsca bèla la literatura narrativa del sègle XXI.
Cal apondre que Fin de partida es tanben un bon trabalh d’edicion ; d’unes ne podrián prene de la grana. L’editor, qu’es l’Ieo-Lengadòc, nos a porgit un libre vertadièrament plan alestit amb de paginas de garda, una tipografia agradiva, una seriosa correccion del tèxt, una colacion respectada e de marges agradius ; l’ensemble balha un confòrt de lectura e es un signe de madurason, de professionalisme. –
Un libre de mancar pas : Florian Vernet, Fin de partida, IEO-Lengadòc, Besièrs, 2013
