Los que o volián pas veire èran de mala fe ; mas la causa es arribada.La ministra dels Transpòrts, Nathalie Kosciusko-Morizet, a començat d’avertir que l’Estat o poirà pas pagar tot, en tot cas pas tot çò de previst en matèria de LGVs.
Atal, s’es segur que i aurà una LGV entre Tours e Bordèu e que n’i aurà una entre París e Rennes, i a d’autras linhas que son dependentas de la moneda que i aurà sus la taula.
L’Estat coma las collectivitats e los partenaris privats dobtan. I a de linhas que son d’una rentabilitat que cal calcular, semblèt de dire la ministra al mes de decembre. Immediatament d’elegits regionals e departamentals an cridat en disent que finalament avián pres la decision de pagar per Tours-Bordèu amb la promessa que la linha anariá mai luènh (Tolosa, Baiona, Pau) mas adara an lo sentiment que se son faits un pauc colhonar. Solide, la ministra a temperat sas declaracions qualques jorns après mas, del punt de vista financièr, res a pas cambiat.
La moneda que calrà trobar alprèp de las bancas costarà mai car que çò previst, ne calrà mai per compensar los desengatjaments de partenaris privats e subretot la ministra a mes lo dobte sus l’interès economic de las LGVs dins lo cap del grand public que dempuèi de meses ausís sonque dire que sens aquò los territòris seràn condemnats a mòrt per enclavament.
L’objectiu èra pas de donar mai de vam e mai d’arguments als opausants mas es çò qu’a fait la ministra. Es tanben un tracanard en cas d’alternància. Se los presidents PS de las regions, un còp lors amics al poder, fan pas las LGVs e fan pas pagar las collectivitats, la dreta se saurà servir de la contradiccion.
Lo debat nascut de las declaracions ministerialas a de tota faiçon donat d’arguments als que dison qu’una bona modernizacion-regeneracion de las vias existentas serà a l’encòp mai eficaça e mai economica. De bons arguments en temps de crisi.
La decision presa per la LGV PACA, qu’es de prendre pas de decision abans lo mes de julhet en tot afirmar que lo projècte es mantengut mas que las prioritats son pas exactament las meteissas e que cal parlar ara de TGV e pas de LGV, mòstra clarament que i a un problèma. La moneda i es pas e las populacions s’opausan.
De segur, aquò vòl pas dire que los projèctes son abandonats mas tot aquò mòstra, coma o disiá lo Partit Occitan-Region Provença dins un comunicat, que l’oposicion paga e que la mobilizacion de las populacions es un factor que pesa. Lo P.Oc-Region Provença escriu : » Es evident que las eleccions de 2012 seràn determinantas (…) tot dependrà del rapòrt de las fòrças en preséncia « . Vertat es que los que seràn a la barra de l’Estat a partir de junh de 2012 seràn benlèu de la color politica d’aqueles que presidisson las regions e la màger part dels departaments. Veirem qual farà pagar l’autre se per cas los projèctes s on mantenguts. Veirem subretot se la prioritat serà donada a la proximitat e als transpòrts regionals o se l’obsession de o metre tot » a tres oras de París » resistirà a la crisi.
