Lo Larzac ven un brave subjècted’estudis, d’imatges e de libres.
2011 e 2012 n’an balhat una bèla garba per celebrar aquel moviment revendicatiu fòrt que jòga sus mai d’un domèni : defensa de la ruralitat , ant imilita risme, moviment social, accion non-violenta, occitanisme,…
Entre mite e realitat, sovenirs de joinessa e engatjaments de l’ora, cal un còp de mai trapar son camin e nos reven de veire e de destriar dins totas aquelas accions la part d’occitanitat e tanben çò que nos pòt ajudar dins las lutas presentas e a venir d’aquel « Larzac, symbole de résistance, de solidarité, d’espoir ».
Un punt sus una carta
Dins son libre sul Larzac, l’istorian Pierre-Marie Terral partís de l’istòria factuala, del recopament de las informacions, del punt de vista de cada « camp », per veire cossí un centenat de païsans pòdon ganhar contra un Estat, en demorant solidaris ma ldespièch totas la s trapadèlas e cossí aquel pichon punt sus una carta pòt venir un exemple per las accions internacionalas.
Lo viscut d’una luta
Lo libre Gardarem !, de Christ iane Brug uièr e, const ituís un testimoniatge fòrt dins la mesura ont es escrit per una signatària del s erment dels 103 en 1971 e que c ontunha de b aileja r la revis ta Gardarem lo Larzac. Es lo cada jorn qu’es aicí contat amb l’inventivitat permanenta per respondre a las atacas e a la desinformacion, la transformacion del vejaire de cadun sus un platèu que res predisposava a venir lo far de plan de combates.
Acte mancat
Lo libre Paroles du L a r z a c r ecampa los Ac tes del c ollòqui d’octobre de 2011 « Larzac, terre en marche ». Païsans, istorians, jornalis tas , esc rivans confrontan los punts de vista. E aquí l’escrivan occitan Roland Pecot interven per parlar (en patés dins lo titol) d’un terradou que s’es mudat en amiradou (per un còp, qu’amb Gar darem lo Larzac ! aviam balhat una lisibilitat bèla a la grafia de l’occitan !). A mon vejaire, son prepaus se tanca tròp dins unas generalitats e unas explicas tròp transposablas d’un eveniment occitan l’autre. Domatge !
Lo Larzac occitan ?
Demòra donc as un libr e de concebre e d’escriure sus la plaça d’una vision occitana a prepaus del Larzac : al-delà d’un eslogan, de qué se jogava en prigondor ? Quna influéncia lo Larzac agèt (o pas) sus las referéncias e las pensadas del moviment occitan (de Luta Occitana a Gardarem la tè rra, en passant pels artistas — La Mòstra del Larzac es ara tampada). Lo Larzac nos noirís encara o es rec aptat tranquille dins nòstra mementa e dins nòstres discorses a costat de Montsegur, dels Camisards, de 1907, de las lutas vinhaironas ?
L. Albigés
———————————————-
• Larzac, de la lutte paysanne à l’altermondialisation, Pierre-Marie
Terral, ed. Privat, 2011, 459 p, 25 €
• Gardarem !, chronique du Larzac en lutte, Christiane et Pierre Bruguière,
préf. José Bové, ed. Privat 2011, 408 p, 24 €
• Paroles du Larzac, sous la direction d’Elisabeth Baillon, ed. Privat, 2012,
200 p, 17 €
• Le film Tous au Larzac, de Christian Rouaud, est disponible en DVD.
