Euròpa : lo camp dei refús
En seguida dei municipalas, lo FN a bandit son estrategia de dediabolizacion, en cèrca d’una tripolarisacion dei rapòrts dei fòrças. Escomessa capitada. Perduda per la senèstra devesida e una UMP cafida d’afaires (Bygmalion, la darriera) que tòrnan, a bèus uelhs vesents, darrier lo candidat Sarkosi de 2012… La nacionalisacion deis eleccions europencas per de fòrças euroscepticas faguèt lo plen dei vòtes d’un refús popular e de l’anaurament de l’abstencion jamai vists dempuei de temps. Lo fons de comerci de la drecha extrèma – preferéncia nacionala, proteccionisme intelligent, securitarisme e anti-islamisme– a mascat tota campanha sus un projèct europenc de reviscolar. A pas sachut lo governament anticipar sus de responsas d’actualitat que pausa l’estat de l’Euròpa mercantila (democratisacion dau fonccionament institucionau, federalisacion dei politicas socialas, recentratge sus lei territòris…). La classa politica s’es volontariament embarrada dins un faus debat sus lei qualitats dei candidats Schulz-Junker per la presidéncia de la Comission… Vaicí, la premiera part dau camps dau refús.
Lo governament a pas nimai anticipat sus l’auvari grandàs anonciat. S’es acontentat de dire que cambiariá pas ges de politica. Testarditge funèst, signe d’una intelligéncia politica dei grandas. Adonc, crisis sociala e politica en seguida d’una austeritat mantenguda, refús de tota alternativa, Hollande e sa còla contunhan de faire la politica de l’estruci : refús de tirar camin vèrs de filieras novèlas per d’emplecs duradís, refús d’entamenar tre ara una transicion energetica vèrs lei tecnologias novèlas, sosten a pena escondut ai partisans dau nuclear, posicion centrista sus lei gas de sistre. E parlem pas dei questions institucionalas que fan d’aqueste país la vertadiera « excepcion culturala » per lo refús de sortir d’un centralisme anistoric dintre lo concèrt dei nacions… Vejaquí, siam dins l’autra part dau camp dau refús.
Dau ponch de vista de l’Istòria, maugrat sei diferéncias, l’una coma l’autra donan d’èr au passat.
Dins lo paisatge politic europenc, França es arribada premiera dei fòrças euroscepticas e antisocialas franc un pichòt vòte de resisténcia : pichòta vilhòla dins la nuech d’una Euròpa en crisi, lei país dau Sud (Grècia, Itàlia, Espanha, Portugau…) an mostrat que la bassacula dau Sud vèrs lo Nòrd podiá encar èstre en chancèla… Mai quant de camin de faire quand lei ressorsas economicas son diluidas dins la globalisacion dei mercats e la dominança dei multinacionalas ? Pasmens, Euròpa esta una necessitat per l’avenir dei generacions venentas e per nòstrei territòris. Una autra Euròpa, segur.
Gerard TAUTIL
