Escotèri amb atencion l’intervencion deNicolas Sarkozy après sa garda-a-vista. Copable ? Innocenta victima ? O sabi pas ; mas çò que sabi es que la credibilitat dels òmes pol itics es plan mal en punt . Après Cahuzac e Bygmalion (farai pas de lista mai longa) los presumits innocents pòdon totjorn repotegar ! I a pas degun per los creire.
Totes de poirits que vòlon la plaça pr’amor es bona ! La màger part dels ciutadans pensan atal. Es l’ambient poirit que denonciavi fa ja qualques meses. La classa politica n’a sa part de responsabilitat ; es granda. Mas es pas sola a èstre responsabla. Los ciutadans devon comprendre qu’an lor part dins tot aquò. Sens anar duscas a dire qu’an la democracia que s’ameritan, pasmens o pensi un pauc. Lo sistèma s’es mes en plaça amb l’acòrd de la majoritat. Lo desinterès per la politica, l’embarrament dins la logica de la societat de consum, a pas ajudat a far viure l’idèa que la democracia es pas de delegar e sonque ; es subretot pas d’esperar l’òme (o la femna) que nos enviar à la providénc ia. Quand ausissi de monde dire que vòtan sonque per l’eleccion presidenciala qu’es la sola qu’a un interès, ai enveja de plorar. De qué pòt servir d’èstre en Republica se aquesta tòrna inventar la monarquia ? Es una monarquia que cada cinc ans menaça de passar simbolicament lo rei a la guilhotina electorala, mas es una monarquia.
Sèm totes de pr esumi ts innocents ! Pr’aquò, e logicament, sèm totes de presumits copables de pas veire çò que nos arriba. La montada de las idèas de l’extrèma dreta : fòrça monde l’an pas voluda veire, e ara per se disculpar semblan de dire qu’es pas tan dramatic que d’unes o disián ! Presumits innocents o presumits copables dins lo refús de veire los immenses problèmas ecologics que se pausan ? Presumits copables o presumits innocents de veire pas la menaça de la politica de Putin ? Innocents de tirar pas las leçons de Chernobil, Fukushima, e ai pas encara lo nom de la seguenta mas tardarà pas.
Copables de comprendre pas que l’Euròpa dèu èstre federala se volèm equi librar lo monde ?
Innocents de comprendre pas que la creissença tornarà pas jamai coma abans e que cal ara partatjar lo trabalh, las riquesas ? Innocents de veire pas que la luta contra la misèria es pas solament un objectiu moral o una fòrma de compassion mas qu’es tanben una imperiosa necessitat per la nòstra securitat, en tant qu’umans ?
Nos demorarà, dins vint o trenta ans, fàcia a las questions que nos pausarà la generacion seguenta, de respondre, sens ges de vergonha, que sèm innocents, que sabiam pas, que podiam pas saber, que nos caliá reglar las questions ur gentas, qu’ èram vict imas d’una conjontura desfavorabla… O benlèu sens ges de vergonha jurarem, coma un responsable politic de uèi fàcia a l’opinion, que tot aquò son de messorgas inventadas per de jutges militants. Mas se los jutges son nòstres mainatges, poirem pas far mai que nos revirar contra los que los auràn educats.
Vesètz que me pòdi pas empachar d’èstre optimista, talament que segurament d’unes pensaràn que soi… un pauc innocent.
