Quand lo mercat negre sauva lei manuscrits ancians de Tombocto.
Cinq mes après la debuta de la guerra dau Mali, sabèm tojorn pas çò que son devenguts lei preciós manuscrits de Tombocto, d’unei que datarián dau sègle XVIII . Se mai d’un centenau, gardats à la bibliotèca « Ahmed Bàbà », fuguèron sauvats, fòrça fuguèron avalits per lei djiadistas .
Lisa Westerhoff a rescontrat, dins una oasís dau sud-marrocan, un saberut acampaire que s’es procurat de manuscrits per lei sauvar. Lo reportatge de Lisa Westerhoff comença aqueu matin de junh per la dicha d’un poèma en arabi dau sègle XIX. Abdelwahab Ould Abelbaki descend d’un « quatre-quatre », doas valisas clafidas de manuscrits ; n’i a qu’an mai de tres sègles .
Sota la raima, tenda dau Saharà, Abelwahab fa veire un manuscrit, gastat, que parla d’eiretatge e de divòrci ; n’en cròmpa 50 per 13000 euros. A costat, en Mauritania ente tot se cròmpa, un milierat de refugiats qu’an ren, lo trafec s’es renforçat. Quand la guèrra a començat , mai d’una familha que an la màger part dei manuscrits, son partits dau Mali. Per eu, crompar de manuscrits, lei sauvar de la destruccien, es sauvar la memòria de la vila. Aquelei tèxtes mistics son una eresia per lei « djiadistas ».
Romain Simonel de l’UNESCO, ditz que la degradacien a pres una amplor tras qu’importanta. Fau arrestar lo flèu. Es la missien de son organisacien.
