Lo mestièr de professor atira pastant de monde coma pel passat. Es probablament una consequéncia de la politica Sarkozy que desvalorizèt de longa los fonccionaris en general e los ensenhaires en particulier.
La baissa del nombre de pòstes, lo blocatge dels salaris, la pèrdia de prestigi, e tanben lo sentiment espandit que los joves son de mai en mai durs e aissables an espaurugat bon nombre d’estudiants. Podèm apondre las dificilas condicions de dintrada dins lo mestièr (pòste complet tre lo primièr jorn) que fragilizèron los estagiaris al punt de provocar fòrça demissions. Una situacion degalhada Lo govern novèl se trapa doncas davant una situacion degalhada ont serà dificile de far piéger !
Aurà de far evoluar las causas dins plan de domenis en prenent en compte lo sindicalisme ensenhaire qu’es reputat per un cert imobilisme. Çaquelà lo SNES, principal sindicat dins lo s egond gras , a declarat recentament qu’èra prèst a dialogar ambe lo minis tre Vincenç Peillon sus gaireben totes los domenis.
Una fenèstra es doncas duberta. Lo ministre a ja pausat qualques problèmas sus la taula e fisat la concertacion a un comitat de pilotatge (véser encadrat).
Primièr, cal plan reconéisser que lo mest ier d’ensenhaire a plan cambiat dempuèi qu’es estat definit son estatut dins las annadas cinquanta. Una adaptacion d’aquel estatut fa bes onh per a porta r de r esponsas novèlas a la situacion d’auèi. Lo s istème educa tiu a evoluit , s ’es massificat, e l’escòla del sègle XXI es plan desparièra de la de las anna da s 1 95 0. Per ex emple, s e demanda als professors de participar a de mai en mai de reunions e d’accions ligadas a l’ensenhament (conselhs pedagogics, rencontres ambe los par ents , tra ba lh sus l’orientacion dels joves, remplaçament de collègas, viatges, sortidas, projèctes educatius…).
Lo temps de preséncia dins l’establiment per un professor a augmentat sens qu’aquò siá precisament definit ni reconeg ut . Los pr òfs los ma i motiva ts s’engatjan sovent sens comptar las oras, del temps que d’autres asseguran un servici minimum e reglamentari. Es ora de completar oficialament las missions dels professors per totas aquelas activitats en assegurant en contra partida un creis de salari.
Tecnologias novèlas L’informatica càmbia tanben las condicions de trabalh. En qualquas annadas e mercés al volontarisme de las collectivitats territorialas, las escòlas, los collègis e los licèus son estats equipats d’un material informatic numerós e qualitadós, e d’environaments numerics de trabalhs (E.N.T.) an florit . De son costat, l’Educacion nacionala a format sos personals e encorajat l’utilizacion de las novèlas tecnologias de comunicacion. Fins ara, la gestion e l’entreten de tot aquel material son estat assegurats per d’ensenhaires e de personas embauchadas sus de contractes precaris.
Fa besonh dins cada establiment un pauc important d’un tecnician especializat per l’informatica, coma i a dejà un cosinièr, un concierge, un electrician… E praquò l’Estat e las collectivitas fan al ping pong e remandan cadun a l’autre la responsabilitat de l’entreten del mater ia l informat ic ! Aquela situacion penaliza directament los collegians e liceans. Las collectivitats semblan las milhors plaç adas per préner en ca rga aquela mission, baste que l’Estat lor balhe la moneda per assegurar aquela competéncia novèla.
Quna evaluacion dels ensenhaires ? Un autre problèma es l’evaluacion dels ensenhaires. Fins ara son » inspectats » per un especialista de lor disciplina sus una ora de cors. Aquò arriba en mejana un còp cada … 5 ans ! En mai d’aquò, una nòta administrat iva es fixada pel cap d’establiment cada annada. Aquelas doas notacions an un impacte important sul debanament de la carrièra d’un personal e notada – ment sul salari. Mas cossí pensar seriosament qu’una ora de cors sus cinc ans es sufisenta per evaluar la competéncia d’un pròf ? La temptacion pel govern poriá èsser de far del cap d’establiment lo sol evaluator. Mas los sindicats ensenhaires son opausats fermament an’aquela idèa.
Pensan que seriá balhar tròp de poder a un provisor o un principal que sovent coneis pas grand causa a la disciplina ensenhada. Alara se poriá imag inar la creacion de » conselhièrs pedagog i c s » reperats demest los ensenhaires los mai eficaces. Lor seriá fisada una mission d’evaluacion, de formacion e de conselh alprep dels autres ensenhaires. Aqueles conselhièrs porián en mai acompanhar e ajudar regularament los professors que se prenon lo rambalh, o que fan pas plan trabalhar los escolans, e que son per ara sovent daissats sols fàcia a la dificultat.
Enfin, cal acceptar l’idèa qu’un ensenhaire trabalha dins una còla, dins un establiment, e doncas sortir d’una evaluacion tròp individualizada per préner en compte l’accion collectivament menada.
H. Jourde
