Euròpa : lo  camp dei refús

     En seguida dei municipalas, lo FN a bandit son estrategia de dediabolizacion, en cèrca d’una tripolarisacion dei rapòrts dei fòrças. Escomessa capitada. Perduda per la senèstra devesida e una UMP cafida d’afaires (Bygmalion, la darriera) que tòrnan, a bèus uelhs vesents, darrier lo candidat Sarkosi de 2012… La nacionalisacion  deis eleccions europencas per de fòrças euroscepticas faguèt lo plen dei vòtes d’un refús popular e de l’anaurament de l’abstencion jamai vists dempuei de temps. Lo fons de comerci de la drecha extrèma – preferéncia nacionala, proteccionisme intelligent, securitarisme e anti-islamisme– a mascat tota campanha sus un projèct europenc de reviscolar.  A pas sachut lo governament anticipar sus de responsas d’actualitat que pausa l’estat de l’Euròpa mercantila (democratisacion dau fonccionament institucionau, federalisacion dei politicas socialas, recentratge sus lei territòris…). La classa politica s’es volontariament embarrada dins un faus debat sus lei qualitats dei candidats Schulz-Junker per la presidéncia de la Comission… Vaicí, la premiera part dau camps dau refús.

Lo governament a pas nimai anticipat sus l’auvari grandàs anonciat. S’es acontentat de dire que cambiariá pas ges de politica. Testarditge funèst, signe d’una intelligéncia politica dei grandas. Adonc, crisis sociala e politica en seguida d’una austeritat mantenguda, refús de tota alternativa, Hollande e sa còla contunhan de faire la politica de l’estruci : refús de tirar camin vèrs de filieras novèlas per d’emplecs duradís, refús d’entamenar tre ara una transicion energetica vèrs lei tecnologias novèlas, sosten a pena escondut ai partisans dau nuclear, posicion centrista sus lei gas de sistre.  E parlem pas dei questions institucionalas que fan d’aqueste país la vertadiera « excepcion culturala » per lo refús de sortir d’un centralisme anistoric dintre lo concèrt dei nacions… Vejaquí, siam dins l’autra part dau camp dau refús.

Dau ponch de vista de l’Istòria, maugrat sei diferéncias, l’una coma l’autra donan d’èr au passat.

Dins lo paisatge politic europenc, França es arribada premiera dei fòrças euroscepticas e antisocialas franc un pichòt vòte de resisténcia : pichòta vilhòla dins la nuech d’una Euròpa en crisi, lei país dau Sud (Grècia, Itàlia, Espanha, Portugau…) an mostrat que la bassacula dau Sud vèrs lo Nòrd podiá encar èstre en chancèla… Mai quant de camin de faire quand lei ressorsas economicas son diluidas dins la globalisacion dei mercats e la dominança dei multinacionalas ? Pasmens, Euròpa esta una necessitat per l’avenir dei generacions venentas e per nòstrei territòris. Una autra Euròpa, segur.

Gerard TAUTIL

Soumettez une publication !

Qu’ei la question qui’m pausi a prepaus deus partits politics après las municipalas. Après la rosta qui an patit los partits d’esquèrra, après lo tinglat politic pres peu govèrn, non soi pas briga convençut que lo govèrn a sabut tirar leçons. A dreta tanpauc n’an pas comptés arren. Los qui an ganhat que son los abstencionistas e donc los qui dobtan que la politica sia la solution aus problèmas. E quan la politica n’ei pas mei la solution per la màger part deu monde qu’ei la democracia qui ei en perilh.

Los progrès de l’extrèma dreta qu’èran prevists, solide, mes a cada còp qu’ei un nivèu de mei qui ei passat, un pas de mei cap a ua istòria coneguda mes pas enqüèra plan compresa per ua classa politisa qui non sap préner lo camin d’un vertadèr cambiament.

L’occitanisme dab lo Partit Occitan e Bastir ! qu’a participat a aqueras eleccions e qu’a dit e tornat díser quin lo desinterès per la politica e podèva estar perilhós. Que contunharam d’ac har.

Valls : nada remesa en causa

N’ei pas lo discors de Manuel Valls qui, deu men punt de vista, e cambiarà las causas. Nada remesa en causa deu modèl economic, deu culte de la creishença a la mòda vielha e tostemps la cançon de l’austeritat, dab la promessa que los sacrificis de uei seràn recompensats doman. A aquò que cau hornir un pauc de nacionalisme, la promessa (ua de mei) d’ua refòrma de las collectivitats e qu’avetz lo navèth prumèr ministre.

Tot aquò non pòrta pas hòrt d’estrambòrd per las eleccions europèas qui arriban. L’abstencion que risca d’estar enqüèra mei hòrta que de costuma. Vertat ei, quan tot va mau, qu’ei tostemps la fauta de l’Euròpa !

Mes arrés non vòlen explicar que se l’Euròpa fonciona mau qu’ei pr’amor qu’ei en manca de democracia e que pateish los egoïsmes deus Estats. Las decisions presas son la màger part deu temps las deus caps d’Estats.

Un Parlament europèu amb mei de poders

Lo Parlament qui serà elegit au mes de junh que deveré aver mei de poders. Qu’ei la concepcion de l’Euròpa qui defendem : democratica, regionalizada, federala e capabla de pensar solucions a las crisis sociau, ecologica e economica. Que i a enqü.ra camin a har.

E se l’Euròpa n’ei pas capabla de foncionar au profieit deus pòbles d’Euròpa d’un punt de vista economic e sociau, l’actualitat que ns’obliga a nos interrogar sus la soa capacitat a resistir aus perilhs qui vienen de l’Èst. Vladimir Potin que vien de ressucitar un periòde qui credèvam acabat. Formatat per l’URSS e format peu KGB que jòga lo jòc classic qui consisteish a escóner la soa incapacitat tà reglar los problèmas deu son país. Que da au son pòble cada dia ua racion de nacionalisme guerrèr.

Que’ns manca ua Euròpa eficaça

Que’ns manca ua Euròpa de la diplomacia, que’ns manca ua Euròpa eficaça. Que’ns manca ua classa politica credibla.

Mes n’ei pas aquò qui ns’empacharà de considéra que lo combat politic ei necessari, mei que jamei e que hè besonh un occitanisme politic.

David Grosclaude